Laila Mirzo : “Vetëm një musliman i keq është një musliman i mirë”

___

*

Isha gabim. Për të kundërshtuar ngritjen e Islamit ortodoks në Europë, unë bëja thirrje për sekularizim të rreptë në librin tim “Vetëm një musliman i keq është një musliman i mirë”. Shteti dhe feja thjesht do të duhej të ndaheshin në përputhje me rrethanat. Atëherë radikalët nuk do të mund të krijonin një shtet islam gjerman, mendova. Pra, mendova se laicizimi është mjaftueshëm i rëndësishëm, por tani mendoj se nuk është i mjaftueshëm.

Nuk duhet të jemi indiferent ndaj asaj që ndodh pas dyerve të mbyllura. Me ndarjen e shtetit nga feja do të ndalonim bartjen e shamisë në gjykata e universitete. Por ne nuk do t’i ndihmonim “Fatimes” dhe “Aishes” nëse nuk do të lejoheshin të shkonin në universitet, nëse do të rriheshin nga vëllezërit e tyre për sjellje “të pandershme” dhe nuk do të arrinin dot për të bërë padi në gjykatë, nga frika. Nëse do të kishim pretendimin për një shoqëri moderne dhe të ndritur, atëherë mbajmë përgjegjësi edhe për ata njerëz që përjetojnë shtypje dhe vuajtje nën Islam. Shekullarizimi nuk i mbron vajzat nga gjymtimet.

Si pjesë e përpjekjeve për reforma midis myslimanëve liberalë, “Iniciativa Islame Laike” u themelua në vjeshtën e vitit 2018. Iniciativa duhej të vepronte si kundërpeshë ndaj shoqatave islamike konservatore në Konferencën e ardhshme Islame Gjermane. Nënshkruesit më të shquar të kësaj Iniciative, si politologu Hamed Abdel-Samad, Ahmad Mansour dhe Seyran Ates, e dinë shumë mirë se nuk ekziston Islami laik.

Sepse Islami është shtet, dhe shteti është Islam. Zgjedhja e emrit e banalizoi rëndë axhendën islame.

Ka muslimanë laikë apo apolitikë, por nuk ka islam apolitik apo laik.

Por bëra edhe një gabim tjetër kur kërkova që Islami ka nevojë për më shumë “Islam Punks” [arabisht: Takva / frika ndaj Allahut]]. Njerëz të cilët me interpretimin e tyre bashkëkohor të Kuranit, do të evitonin përgjakjet dhe do të themelonin një Islam modern.

Për mua, Seyran Ates¸ ishte një muslimane kaq “jokonvencionale” – që i tronditi radikalët me xhami të saj liberale. Me themelimin e Xhamisë Ibn Rushd / Goethe në Berlin, Ates shkaktoi një tërmet në botën islame. Për herë të parë, një grua kishte “guxuar” të merrte rrolin e imamit si faltore në prani të burrave. Dhe kjo nuk është e gjitha: në xhami, gratë dhe burrat faleshin pranë njëri-tjetrit, me ose pa shami. Madje janë të mirëpritur edhe homoseksualët ose jomuslimanët e vetë-rrëfyer.

Çfarë fatkeqësie për ortodoksinë islame. Lajmi për këtë rrebelim të brendshëm islamik u përhap në një zjarr mediatik. Zjarri i mosbindjes më në fund arriti në rrethin e inkuizitorëve islamikë. U mobilizua autoriteti i fetvave egjiptiane Dar al-Ifta dhe autoriteti fetar turk Diyanet. Ata thanëä: Ngjarjet në Berlin janë “joislamike”, dhe xhamia liberale është madje një “sulm ndaj Islamit”. Humori u bë aq i lartë sa avokatja e të drejtave të grave u përball me kërcënime me vdekje dhe që atëherë i është dashur të jetojë nën mbrojtjen e policisë.

Zonja Ates dhe kolegët e saj gëzojnë respektin tim më të lartë për guximin e tyre për t’u përballur me linjat e ashpra fetare dhe është një padrejtësi e hapur çmimi që ata duhet të paguajnë për të. (…)

Por një pyetje nuk më lë të qetë: çfarë qëndrimi duhet të mbajmë ndaj Muhamedit?

Në fund të fundit, Muhamedi si profet është një pjesë integrale e besimit islam. “Shahada” është e para nga pesë shtyllat e Islamit, dhe një musliman e përdor atë për të dëshmuar: “Nuk ka zot përveç Zotit, Muhamedi është i Dërguari i Zotit”. Përkushtimi ndaj Islamit është gjithmonë një përkushtim ndaj Muhamedit, kudo që thuhet Islam, ka gjithmonë brenda Muhamedin, pavarësisht se sa kritikisht e lexoni Kuranin dhe Hadithin. (…)

Si pjesë e një serie leksionesh me temën “a i përket Islami Gjermanisë?” në Universitetin e Shkencave të Aplikuara të Dortmundit në dhjetor 2018, Seyran Ates¸ prezantoi tezën: “Islami mund të pajtohet me modernitetin”. Ajo gjithashtu deklaroi se disa muslimanë gjermanë i interpretojnë shkrimet në një mënyrë bashkëkohore, kanë miq të krishterë dhe hebrenj, nuk i shohin gratë pa shami si “të zhveshura” ose pinë alkool, që harron këtu se nuk është Islami pajtuar me modernitetin, por se janë njerëzit që sillen në mënyrë moderne. Por a mjafton kjo për të qenë një musliman liberal? Sipas mendimit tim, nuk mund të jetosh si “pak” musliman. Atesh foli gjithashtu në atë kohë për faktin se muslimanët e dhënë pas demokracisë duhej t’i përkthenin hadithet “në kohën tonë”, sipas linjës “çfarë do të thoshte Muhamedi sot?”

Çfarë do të thoshte Muhamedi sot? Ai ka shumë të ngjarë të “nuk do të argëtohej” nga treshja e femrave në Gjermani, e përbërë nga Kancelarja, ministrja e Mbrojtjes dhe presidentja e Komisionit të BE-së, sepse ai deklaroi se gratë duhet të jenë në varësi të burrave.

Tani nuk dua të nënvlerësoj nevojën për laicizëm, dhe jo vetëm për shkak të ndikimit të Islamit. Një qëndrim laik nga ana e shtetit garanton gjithashtu lirinë e popullsisë jofetare, e cila, rreth një e treta, është grupi më i madh.

Laicizimi i vazhdueshëm do të nënkuptonte edhe ndalimin e shamisë në institucionet shtetërore dhe publike, dhe kjo do të dërgonte një mesazh të qartë. Për shumë ish-myslimanë, shamia e kokës, veçanërisht në stilin e mbajtur nga gratë e Vëllazërisë Myslimane, është uniforma e një ideologjie fashiste, një shprehje e aparteidit. Ajo gjithashtu shkakton panik, frikë, zemërim, pafuqi ose zemërim. Viktimat e kësaj ideologjie janë gratë që fshehin plagët e djegura nga cigaret e ndezura nën mëngët e tyre të gjata.

Ka burra homoseksualë që janë rrahur pothuajse për vdekje nga baballarët ose vëllezërit e tyre, ka gra që janë gjymtuar barbarisht si fëmijë – që më vonë të bëhen gra të dëgjueshme. Këto janë gra, fytyrat e të cilave janë shpërfytyruar nga sulmet me acid, sepse janë sjellë “në mënyrë të pandershme”. Këta janë njerëz të cilët u dëbuan nga familjet e tyre për shkak se u larguan nga Islami. Shumë prej tyre duhet të kenë frikë për jetën e tyre sot, edhe në Europë.

Fatkeqësisht, një lexim “modern” i Kuranit dhe i shkrimeve nuk mjafton për të reformuar Islamin në shekullin e 21-të. Sepse pavarësisht nga të gjitha përpjekjet, ju gjithmonë do të pengoheni te Muhamedi. Si profet dhe figurë qendrore e Islamit, ai konsiderohet i pagabueshëm në veprimet e tij dhe veprimet e tij konsiderohen model. Prandaj bëj thirrje vazhdimisht për një “regicid të shenjtë” të figurës së profetit. Vetëm kur bëhen kritika të hapura për gabimet e tij, muslimanët liberalë bëhen seriozë për reformimin.

Sepse Muhamedi nuk ishte vetëm një profet dhe udhëheqës shpirtëror i komunitetit të tij. Ai ishte një udhëheqës ushtarak, një demagog që dha urdhrin për të vrarë qindra burra dhe të rinj hebrenj të paarmatosur. Marrëdhëniet e tij me fiset hebreje të qytetit të tij

korrespondon me spastrimin etnik.

Martesa e tij me fëmijën, nusen Aishen, është baza ligjore për martesën e vajzave muslimane në moshën 9-vjeçare. Çdo vit shumë vajza vdesin natën e tyre të dasmës, sepse seksi me një burrë të rritur shkakton këputjen e mitrës së tyre dhe më pas ato gjakosen deri në vdekje.

Kjo është arsyeja pse teza ime është: Një person i iluminuar mund të distancohet vetëm nga Muhamedi. Largimi nga Islami do të ishte pasoja e vetme logjike.

________________________

***