A ka ardhur koha që unë të kthehem në vendlindje?

Isha i dyshimtë a të shkoj apo të mos shkoj në promovimin e librit , të një autore shumë të re dhe që nuk e njifja fare.

Në fund pas një debati me vetveten vendosa që rreth 5 orë udhëtimi me autobus ti shfrytëzoj edhe me leximin e ndonjë libri.

Libri me poezi që u përurua në Stockholm para një muaji quhet “Hiraeth” i krijueses së re, Gentiana Gjyshka.

Libri poetik është i shkruar në gjuhën angleze dhe sipas autores pritet që një ditë do të jetë edhe në gjuhën shqipe. Që në fillim të librit e kupton që ky libër i dedikohet nënës së saj që aq shumë e dashuron për mbështetjen e saj dhe mësimin e saj që kurrë të mos dorëzohet.

Pas mbarimit të promovimit të librit të saj unë e kuptova se autorja e librit Gentiana, paska lënë Suedinë që të jetoj dhe veproj në Shqipëri.

Kjo më gëzoi pa masë, trojet shqiptare kanë nevojë për të rinjët që me përvojën dhe mentalitetin tjetër të fituar në vendet demokratike perëndimore ti derdhin dhe të kontribuojnë per atdheun e tyre apo të prindërve.

Sa shumë u mallëngjeva, sytë mu mbushën me lotë, kur fillova ti tregoj Gentianes se edhe vajza ime Kaltrina është duke menduar të kthehet në vendlindjen time te punojë dhe kontribuoj.

Këtë nuk e prisja unë nga vajza ime, sikurse nuk e kishte pritur as ëma e Gentianes, Elsa Mikelgen!

Atdheu ka nevojë sot me shumë se kurrë për këta të rinjë.

Kur vajzat tona marrin këtë guxim që të kthehen ne trojet tona, po ne çfarë na ndalon!

Hypa përsëri në autobus, jashtë binte shi, u mbusha me energji pozitive nga kjo veprimtari kulturore, po a ka promovim të librit që është i keq, sigurisht që jo dhe i premtova vetes që kurrë më të mos hezitoj të marrë pjesë në to.

Shiu binte pa ndërprerë, fillova të hap librin e saj dhe lexoj këtë;

”Për Ilirin

Uroj shumë suksese për vajzën tënde, por dhe ju inkurajoj të zgjidhni vendlindjen atje ku zemra fle qet”.

Nga Gentiana

Seç më përshkoi trupin një rrënqethje kur lexova këta rreshta, si shiu që binte jashtë ashtu filluan edhe lotët e mi të rrjedhin pa mbarim.

Malli për atdheun gjithnjë më ka munduar shumë, gjatë 33 viteve jetese në Suedi, gjithmonë kam pasur luftë me vetveten, një pjesë e trupit më thoshte të kthehem e tjetra jo.

Luftë konstante, çdo ditë me këto mendime, mundim shpirtëror që nuk mbaron kurrë.

5 orë në autobus ia vlejti për të takuar Gentianen që më përforcojë edhe më tepër bindjen se koha ime po afron me shpejtësi që një ditë të kthehem edhe unë në atdheun tim.

Faleminderit Gentiana Gj

Mom, look I grew up

I grew up to become like you, mom

Tears rolled down on mother’s cheek

She did not want me to be like her

She wanted me to be the best

My own version, my own new being in my own crest

But mom

But darling,

But mom, I want to be strong like you

Mom’s eves widened in surprise

She did not consider her self strong She thought her doings were all wrong

And her eyes lit in amaze

Her daughter’s voice cut her gaze

Mom, she sald again

I want to be like you powerful

With my heart always full

Always full with love to shar

Mom, I want to be just like you She said again

But mother was thinking

How it was possible

Her child thought of her as a hero

She had done nothing worthy of the title

She was such a force

She went through a messy divorce She loved her children through thick and thin

She was always determined to win To not be an ordinary wife

To triumph in this battle known as life

She was indeed a hero

She was a mother

***

Heavy breathing, heart beating faster

Eyes dilate, knees weak

How I love is heavy

I hear you whisper.

I hear you say that I am suffocating you

but how I love is heavy

because I let my heart crush whilst attempting to elevate yours

Sweet lies, beautiful eyes

Lustful attraction, another distraction

Teeth shaking, my mind is awaking

Wind in my hair, my fingerts running through yours

Silence..

Your silence is killing me

Your breathing suddenly stops

Because how I love is heavy

And you are too weak to carry

So you move on

Keti Sala Fotograf